به گزارش مشرق، تیم ملی کلمبیا به رغم عملکرد درخشان در مرحله گروهی کوپا آمه ریکا و کسب سه پیروزی و سه کلین شیت، تحسین همگان را بر انگیخت اما از شانس بد، در مرحله یک چهارم نهایی به مدافع عنوان قهرمانی یعنی شیلی برخورد کرده و بعد از تساوی بدون گل طی ۹۰ دقیقه، در ضربات پنالتی شکست خورد.

بیشتر بخوانید:

حذف کلمبیا با کی روش از کوپا آمه‌ریکا

کارلوس کی روش پس از دو ناکامی با تیم ملی ایران در فتح جام ملت‌های آسیا، این بار با کلمبیا نیز حذف شد. شاید این تورنمنت، یکی از آخرین فرصت‌ها برای ستاره‌های بزرگی همچون خامس رودریگز و رادامل فالکائو بود تا بتوانند با پیراهن تیم ملی کلمبیا به یک افتخار بزرگ و تاریخی دست یابند اما پس از سوت پایان دیدار با شیلی، هر دو ستاره نام آشنای کلمبیایی زانوی غم بغل گرفتند.

کلمبیا پس از حضور کی روش، جان تازه ای گرفت و تبدیل به یک تیم قدرت مند تر و منظم تر از گذشته شد و به ویژه در کارهای تدافعی، پیشرفت چشم گیری داشت. بسیاری از مردم کلمبیا انتظار داشتند تا این نسل طلایی فوتبال کشورشان، لباس قهرمانی کوپا آمه ریکا را بر تن کند زیرا در سال‌هایی که شاهد افت فوتبال برزیل و آرژانتین هستیم، همه چیز برای قهرمانی کلمبیا آماده بود. به هر حال فوتبال کلمبیا چیزی کمتر از شیلی ندارد و مردم کلمبیا می‌خواستند تا موفقیت‌های تیم ملی شیلی را برای تیم ملی کشور خود شاهد باشند.

ستاره‌هایی مثل خامس و فالکائو بعد از حضور کی روش، بسیار با انگیز تر و خوش بین تر از گذشته بودند تا نام خویش را در تالار افتخارات فوتبال کلمبیا به ثبت برسانند. خامس درخشان‌ترین بازیکن کلمبیا در کوپا آمه ریکا بود و هر گاه که صاحب توپ می‌شد، گوشه‌ای از نبوغ درخشان خود را به معرض نمایش می‌گذاشت. پاس‌های پای چپ او از لبه‌های زمین زبان زد عام و خاص است و پاس گل او به دووان زاپاتا در دیدار با قطر، بسیار شگفت انگیز بود. خامس در بازی مقابل پاراگوئه در ترکیب اصلی حضور نداشت اما به محض ورود به زمین، تغییرات در نحوه بازی کلمبیا ایجاد شد و اتفاقاً یک پاس گل نیز به لوئیز دیاز داد اما این گل به علت خطای هند، مردود اعلام شد.

درخشش خامس در این سه بازی مرحله گروهی، چیز جدیدی را اثبات نکرد زیرا کلمبیایی‌ها همیشه به توانایی‌ها و نبوغ او ایمان داشته اند ولی ستاره کلمبیایی در دیدار مقابل شیلی، آن درخشش همیشگی را نداشت و اگر چه بد بازی نکرد اما انتظارات از او بسیار بیشتر بود. با اینکه خامس فقط در ۲ بازی مرحله گروهی، در ترکیب اصلی کلمبیا قرار گرفت، اما بیشترین تعداد شوت و خلق موقعیت بین بازیکن‌های کلمبیا در مرحله گروهی به وی تعلق یافت. نقش خامس در تیم ملی، بسیار کلیدی بوده و اگر او در حد و اندازه خود نباشد، یقیناً کل تیم باید تاوان آن را پرداخت کند. هر چند خامس در ۲۷ سالگی، هنوز هم فرصت دارد تا برای تیم ملی کلمبیا در جام‌های بعدی، افتخار آفرینی کند اما این جام برای فالکائو ۳۳ ساله آخرین فرصت بود. فالکائو در این جام درخشش چندانی نداشت و کی روش چندان از او استفاده نکرد. او مقابل پاراگوئه و شیلی بازی کرد و موقعیت گلزنی چندان نصیبش نشد ولی کی روش ترجیح داد تا در بازی با قطر، از دووان زاپاتا به جای فالکائو استفاده کند.

کارلوس کی روش که از شکست تیمش بسیار غمگین به نظر می‌رسید، این نتیجه را یک اتفاق بسیار دشوار برای کلمبیا دانست. به اعتقاد کی روش، نشانه‌های آشکاری از پیشرفت در نحوه بازی کلمبیا در طول این مسابقات به چشم می‌خورد ولی ضعف عمده این تیم در بازی مقابل شیلی، عدم عمق کافی در ۳۰ متر جلوی زمین بود. کی روش پُر بیراه نگفت زیرا نظم تاکتیکی، صلابت دفاعی، جنگندگی، میزان اعتماد به نفس و پیشرفت سطح بازی کلمبیا نسبت به سال‌های گذشته، کاملاً محسوس بود. به هر حال، ضربات پنالتی بسیار بی رحم است و هیچ گاه نمی‌توان به عدالت آن اعتماد کرد هر چند که در جریان ۹۰ دقیقه بازی، تیم شیلی هیچ چیز کمتر از کلمبیا نداشت و حتی در بسیاری از دقایق به ویژه در اواخر نیمه اول و اغلب دقایق نیمه دوم، کفه ترازو به سمت شیلی سنگینی می‌کرد.

شیلی در هر نیمه نیز یک بار دروازه کلمبیا را گشود ولی هر دو گل توسط سیستم کمک داور ویدئویی مردود شد. شاید بتوان بد شانسی را عامل حذف کلمبیا و کی روش در ضربات پنالتی دانست اما او مسئولیت این ناکامی را فقط و تنها فقط متوجه خود دانسته و از همه شاگردهای خود دفاع کرد. تاریخ باز هم تکرار شد و کلمبیا برای چهارمین بار طی یک مسابقه حذفی، مقابل شیلی شکست خورد و حتی کی روش هم نتوانست شکننده این طلسم شود. در سال ۲۰۱۶ نیز شیلی با شکست کلمبیا در مرحله نیمه نهایی توانست به فینال راه یافته و جام قهرمانی را بالای سر ببرد.

شاید یکی از اشتباه‌های کارلوس کی روش این بود که بعد از کسب دو برد در دو بازی نخست مرحله گروهی، ترجیح داد تا بازی سوم گروهی مقابل پاراگوئه را به چشم یک بازی تدارکاتی نگاه کرده و از بیم مصدومیت یا محرومیت بازیکن‌های کلیدی خود، از چند یار ذخیره در ترکیب تیمش استفاده کرد. ترکیب اصلی کلمبیا در بازی مقابل شیلی، ۸ تغییر را نسبت به مسابقه پیشین داشت و این دگرگونی افراطی، به مثابه یک نقطه ضعف برای کلمبیا شد زیرا کی روش می‌توانست در بازی نسبتاً تشریفاتی با پاراگوئه نیز از همان ترکیب اصلی استفاده کرده و یک فرصت مناسب برای ایجاد هماهنگی بیشتر بین بازیکن‌های تیمش را به وجود بیاورد. شیلی نیز در مرحله گروهی، وضعیت مشابهی با کلمبیا داشت و بازی سوم این تیم نسبتاً تشریفاتی بود ولی سرمربی شیلی فقط ۴ تغییر را در ترکیب اصلی تیمش ایجاد کرد. حتی کی روش بعد از شکست مقابل شیلی، یکی از دلایل برتری حریف را هماهنگی یاران شیلی به علت شناخت بازیکن‌ها پس از بازی طی سال‌های متمادی در کنار یکدیگر دانست.

تغییرات مداوم کی روش در ترکیب اصلی و یا سیستم بازی کلمبیا در هر مسابقه، یک نقطه ضعف برای این تیم محسوب می‌شد. به عنوان مثال، کی روش در بازی نخست مقابل آرژانتین، از سیستم ۱-۳-۲-۴ استفاده کرد ولی در سایر بازی‌ها، ۳-۳-۴ را به کار گرفت. خامس رودریگز که در بازی نخست، به عنوان یار پشت مهاجم انجام وظیفه می‌کرد، در سایر بازی‌ها تبدیل به وینگر شد. حتی خامس به عنوان وینگر نیز محل ثابتی نداشت و یک بازی در جناح راست و یک بازی نیز در جناح چپ حضور یافت. اگر چه کی روش تا حدود زیادی با ترکیب اصلی کلمبیا آشنا شده اما هنوز هم در استفاده بهینه از بازیکن‌ها در بهترین پُست ها، به جمع بندی نهایی نرسیده است. نیمکت نشینی دو هافبک با تجربه و مطرح همچون جفرسون لرما و ادوین کاردونا مورد انتقاد برخی از کارشناس‌ها قرار گرفت. کی روش در دو پُست دفاع راست و چپ نیز به سراغ گزینه‌های رفت که شاید از شهرت چندانی برخوردار نباشند. به عنوان مثال، او به رغم حضور کریستین زاپاتا و سانتیاگو آریاس، ترجیح داد تا جان مدینا را به عنوان مدافع راست اصلی مورد استفاده قرار دهد.

یکی دیگر از انتقادات به کی روش، انتخاب زننده ضربه پنالتی آخر بود. این پرسش در رسانه‌های کلمبیایی مطرح شده که چرا کی روش باید ضربه پنالتی آخر را به یک بازیکن کم نام و نشان تر یعنی ویلیام تسییو بدهد در حالی که خامس پنالتی اول و کوادرادو پنالتی سوم را زدند. برخی افراد نا شناس پس از حذف کلمبیا، شروع به تهدید جانی ویلیام تسییو و خانواده اش کرده و سرنوشت آندرس اسکوبار را به او یاد آوری نمودند. همسر و پدر این بازیکن، طی مصاحبه‌ای با یکی از روزنامه‌های کلمبیا، این تهدیدها را افشاء کردند.

یکی از نگرانی‌های عمده کی روش، شرایط سنی بازیکن‌های کلمبیا است زیرا این تیم چندین بازیکن بالای ۳۰ سال داشته و نیاز به جوان گرایی دارد. یکی از وظایف عمده کی روش، ساختن نسل جدیدی از فوتبال کلمبیا بوده و وی این جوان گرایی را با کشف چند استعداد ۲۰ یا ۲۱ ساله در خط دفاعی، آغاز کرده است. کلمبیا در شرایطی که بهترین تیم مرحله گروهی کوپا آمه ریکا ۲۰۱۹ لقب گرفت، بدون گل خورده و بدون شکست، از این مسابقات حذف شد. حالا چشم امید مردم کلمبیا به دوره بعدی کوپا آمه ریکا دوخته شده که در سال ۲۰۲۰ به میزبانی مشترک کلمبیا و آرژانتین برگزار می‌شود و چه بسا که هدف اصلی و دراز مدت کی روش، قهرمانی در آن تورنمنت باشد و سرمربی پرتغالی همه قدرت خود را برای دوره بعدی کوپا آمه ریکا گذاشته تا تیم ملی کلمبیا همچون سال ۲۰۰۱، با استفاده از امتیاز میزبانی، فاتح این جام کهن شود.

اما تبعات شکست یاران کی روش به یکی از بزرگان تاریخ فوتبال کلمبیا نیز وارد شد. رنه هیگیتا دروازه بان افسانه‌ای فوتبال کلمبیا که پیش از شروع تورنمنت، قول داده تا در صورت عدم قهرمانی «سه رنگ ها»، موی سر خود را می‌تراشد، بلافاصله بعد از شکست مقابل شیلی، با درخواست‌های متعدد مخاطبین خود در فضای مجازی رو به رو شده و موی خود را به اندازه چندین سانتیمتر کوتاه کرد!